که تو ببی ، دنیام بو چیه ؟!
که تو نه بی ، دنیام بو چیه ؟!؟!
پ.ن: منالانی گه ره ک - چیروکی پوره گولچین و گول ره حیم - گوله به روژه
در پیاده روی که اولین سلام عاشقانه یمان را از نزدیک بهم کردیم ، اولین نگاه عمیق ، اولین دیدار باقرار قبلی و قلبی که از فرط هیجان و اشتیاق میخواست از سینه بیرون بزنه
این بار بی هیچ قراری و در اوج بیقراری چشمانت مرا صدا زد! (آنسان که میدانی و میدانم)
اما منِ بی دست و پا، لال و منگ همه تن چشم شدم خیره به اندام تو گشتم.
با دست و دلی لرزان بسان عاشقکی نورسته خشکیِ گلویم مجال سلامم را بریده ...
نیگاری شؤخ ده میکی هات و داخی کردم و رؤیی
دل ئارامی نه ما چ بکا؟ که ئارامی دلان رویی
قیامه ت بو دلان هه ستا که چاوی مه ستی وه رگیرا
یه قین! ئازورده بوو ساقی ، له به زمی مه ی که شان رویی
فیراقم کرد له پاش تؤ هیچ حه یاتم پی نه ما قوربان
حه یاتی من که توی مه علومه نامینم که تو رویی
خه رامان هات و چوو دولبه ر ، دلی من ما به ناکامی
ده ریغا عومری شیرینم چ زوو هات و چ زوو رویی
به ناله ی دل شیفام نایی ، دریغ بوو مه رهه می جه رگم
له زه نگی کاروان چ بکه م؟ ده لیلی کاروان رویی